Er is een toenemende belangstelling voor buitenspelen, zowel in onderzoek als in beleid. Bij het (her)ontwerpen, plannen en beheren van de openbare ruimte is er echter nog steeds weinig aandacht voor het daadwerkelijke speelgedrag van kinderen. Veel stedenbouwkundige beslissingen zijn gebaseerd op de perceptie van volwassenen van het speelgedrag van kinderen en richten zich op formele speelplekken, in plaats van op hun daadwerkelijke gedrag en op andere, meer informele speelplekken die kinderen ook zouden kunnen gebruiken. Het doel van deze studie was dan ook om te onderzoeken waar kinderen buiten spelen, met wie en wat voor activiteiten ze daar uitvoeren. Tussen februari 2022 en maart 2023 werden 1.127 kinderen – voornamelijk basisschoolkinderen – na schooltijd systematisch geobserveerd in drie naoorlogse woonwijken in drie steden in Nederland. De meerderheid van de kinderen was tussen de vijf en acht jaar oud (50%). Boven de leeftijd van acht jaar speelden aanzienlijk meer jongens (70%) dan meisjes (30%) buiten. De meeste kinderen (79%) speelden met andere kinderen, 8% speelde alleen. De speeltuin was de populairste speelplek (36% van de geobserveerde kinderen speelde daar), gevolgd door openbare sportvelden (14%) en trottoirs (13%). Wat betreft het soort activiteiten was ontspannen (21%) de meest voorkomende activiteit, gevolgd door balsporten (14%), klimmen of hangen (11%), schommelen (10%) en rijden op wielen (9%). Dit onderzoek toonde verschillen in speelgedrag aan op basis van geslacht, leeftijd, wijk en speelruimte, en benadrukt de noodzaak van een bredere definitie van spelen en van aandacht voor zowel formele als informele speelplekken.
De resultaten van dit onderzoek zijn te lezen in dit wetenschappelijke artikel: https://doi.org/10.37291/2717638X.202343285
Reacties
Een reactie posten