tag:blogger.com,1999:blog-3242448361483494855.post4085242977190342518..comments2023-08-07T17:26:13.773+02:00Comments on STADSLENTE: De Bijlmermeer: de stad van morgen is verleden tijdGerben Hellemanhttp://www.blogger.com/profile/02627855916948134587noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-3242448361483494855.post-7116124350250624412013-10-13T12:38:36.042+02:002013-10-13T12:38:36.042+02:00Hierop van mijn kant twee reacties. Allereerst de ...Hierop van mijn kant twee reacties. Allereerst de sloop. Ik kan me levendig voorstellen dat het neerhalen van de flats ruim 20 jaar geleden een uiterste poging was om de wijk weer terug te veroveren. Dat gebeurde na de Tweede Wereldoorlog overigens niet alleen in de Bijlmer maar ook in andere delen van Amsterdam, zoals de eind 19e/vroeg 20e eeuwse blokken binnen de Ring (Schaeffer!). Dat was kortom geen unieke handelswijze in die tijd. Ik meen dat we met de kennis van nu tot een dergelijke sloop niet meer zouden besluiten. We hebben andere methodes om de veiligheid op peil te houden, zoals cameratoezicht en het benoemen van risicogebieden waar de politie extra bevoegdheden heeft. We hebben maatregelen als Zoeklicht en Doorzon om onrechtmatige bewoning te onderzoeken. We hebben de Kansrijk-aanpak die armoede achter de voordeur aanpakt. En er is ten slotte een bestuurslaag die dichter op de materie zit. Toen de Zeedijk werd schoongeveegd halverwege de tachtiger jaren was dat vanuit het algemeen belang van de stad te billijken. Immers veel ondernemers en bewoners hadden aanzienlijke schade van de junks in de binnenstad. Maar dat nadeel zou in deze tijd nooit meer zo eenzijdig worden afgewenteld op een ander Amsterdams gebied met de komst van de deelraden. Een ander aspect zijn de kosten die gepaard gingen met de vernieuwing. Dat grote geld is niet meer in die mate beschikbaar.<br /><br />Een andere bespiegeling betreft de gehaalde doelstellingen van de vernieuwing. In mijn optiek worden allerlei gemonitorde cijfers (zoals onderwijs en inkomen) nu gezien in het licht van beoogde effecten. Maar zover strekte de polsstok niet. De ingreep had tot doel (1) het verbeteren van de woningmarktpositie, (2) verhoging van de arbeidsparticipatie en (3) versterking van stedelijk leven door meer bedrijvigheid en culturele voorzieningen. Niets minder, maar ook niets meer.<br /><br />Als je de periode 1987-1992 als ijkpunt neemt dan kun je overigens ruim 20 jaar na dato op de drie aspecten zowel kwalitatief als kwantitatief verbeterpunten herkennen. Maar is het genoeg en zijn we daar mee tevreden? Daar kun je politiek het glas half vol mee schenken maar als je het wilt objectiveren dan zijn onderzoekers weer aan zet.Emile Jaenschhttp://emilejaensch.punt.nl/content/2013/10/De-stad-van-morgen-is-verleden-tijdnoreply@blogger.com